10. ಯೋಗ್ಯವಾದ
ಸಂಭಾಷಣೆ
1. ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವಿಕೆಯೆ ಸರ್ವ ಪಾಪಕ್ಕೂ ಮೂಲ.
ಇದು ಮಾನವನನ್ನು ದುರ್ಗತಿಗೆ ತಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆತನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ದುವರ್ಾಸನೆ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತದೆ
ಮತ್ತು ಅವನು ಪರರಿಗೆ ಅಪ್ರಿಯನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಪರರಿಂದ ಕೀಳಾಗಿ
ಕಾಣಲ್ಪಡು
ತ್ತಾನೆ. 49
2. ಮಾತಿನ ನಾಲ್ಕು ಪಾಪಗಳೆಂದರೆ ಸುಳ್ಳು, ಕಠಿಣಮಾತು, ಚಾಡಿ ಮತ್ತು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾತುಗಳು. 50
3. ಸುಂದರವಾದ ಹೂವು ಸುಗಂಧರಹಿತವಾದರೆ ಹೇಗೋ
ಹಾಗೆಯೇ ನುಡಿದಂತೆ ನಡೆಯುವವನ ನುಡಿಗಳು ನಿಶ್ಚಲವಾದುದು. 51
4. ಪರರು ಇಲ್ಲದಿರುವಾಗ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು
ಆಡುವುದು ಬೇಡ. ಒಬ್ಬನು ಪರರಿಗೆ ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ ಅವಹೇಳನ ಮಾಡುವುದನ್ನು ತನ್ನ ನುಡಿಗಳಲ್ಲಿ
ಮುಕ್ತಿಗೊಳಿಸಲಿ. 52
5. ಒಬ್ಬನ ನುಡಿಗಳು ಮಿತವಾಗಿರಲಿ, ವಿಚಾರಪೂರಿತವಾಗಿರಲಿ, ಜ್ಞಾನಯುತವಾಗಿ ಹಾಗು ಕಿವಿಗಳಿಗೆ ಆನಂದದಾಯಕವಾಗಿ
ನುಡಿಯಲಿ.
6. ಯಾವ ಮಾತು ಯತಾರ್ಥವಾದದ್ದು, ಸತ್ಯವುಳ್ಳದ್ದು, ಒಳ್ಳೆಯತನಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧವುಳ್ಳದ್ದು ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ
ಪ್ರಿಯವೇ ಆಗಿರಲಿ ಅಥವಾ ಅಪ್ರಿಯವೇ ಆಗಿರಲಿ, ಆ ಮಾತನ್ನು
ವಿವರಿಸಲು ಸಮಯ ತಿಳಿದಿರಬೇಕು. 5