97. ಅಶುಭ
1. ಈ ಶರೀರವು ಜೀರ್ಣವಾಗುವುದು.
ರೋಗಗಳ ಗೂಡು ಉದುರಿ ಹೋಗುವ
ನಿಮರ್ಿತಿ, ಹೊಲಸು ತುಂಬಿದ ಈ
ಮಾಂಸದ ಮುದ್ದೆಯು ಒಡೆದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಮರಣದಲ್ಲಿ
ಇದು ಅಂತ್ಯ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. 485
2. ಪಾರಿವಾಳದ ಬಣ್ಣದ ಈ ಮೂಳೆಗಳು,
ಶರತ್ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಚೆಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ಒಣಗಿದ ಸೋರೆ ಬುರುಡೆಗಳಂತಿದೆ.
ಹಾಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಂಡೂ ಹೇಗೆ ಯಾರಾದರೂ
ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಆನಂದಪಡೆಯಬಹುದು. 486
3. ಎಂದು ಆತನು ಸತ್ತು
ಹೋಗುವನೋ ಆಗ ಕಟ್ಟಿಗೆಯಂತೆ ಬಿದ್ದಿರುತ್ತಾನೆ.
ಕಂದುಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ಶರೀರ ತಿರುಗುತ್ತದೆ, ಸ್ಮಶಾಣದಲ್ಲಿ
ಆತನನ್ನು ಎಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗು ಸೋದರ ಬಂಧುಗಳಿಂದ
ಅಪೇಕ್ಷಾರಹಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ. 487
4. ಆತನನ್ನು ನಾಯಿಗಳು, ನರಿಗಳು,
ಗೆದ್ದಲು, ಕೀಟಗಳು, ಕಾಗೆಗಳು, ಹದ್ದುಗಳು
ಮತ್ತು ಅನ್ಯ ಪ್ರಾಣಿಗಳು
ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. 488
5. ಈ ಶರೀರ ಹೇಗಿದೆಯೋ
ಆತನೂ ಹಾಗೆಯೇ. ಇದು ಹೇಗಿದೆಯೋ
ಹಾಗೆಯೇ ಆತನು ಸಹ. ಆದ್ದರಿಂದ
ತನ್ನ ಅಥವಾ ಪರರ ಬಗ್ಗೆ
ರಾಗವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲಿ. 489
6. ದೇಹವು ನೊರೆಯ ರಾಶಿಯಂತೆ,
ವೇದನೆಯು ನೀರ್ಗುಳ್ಳೆಯಂತೆ, ಗ್ರಹಿಕೆಯು ಮರಿಚಿಕೆಯಂತೆ, ಸಂಖಾರವು ಬಾಳೆಗಿಡದಂತೆ. ಅರಿವನ್ನು
ಭ್ರಮೆಯಂತೆ ಧ್ಯಾನಿಗಳು ಯತಾಭೂತವಾಗಿ ಅರಿಯುತ್ತಾರೆ. 490
No comments:
Post a Comment