79.
ವಾದ-ವಿವಾದ
1. ವಾದಿಯು ಪರಿಷತ್ತಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ
ತನ್ನ ವಾದದ ಸಮರ್ಥನೆಗಾಗಿ ಪ್ರಶಂಸಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಆತನು ಮನಕ್ಕೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ನಗುತ್ತಾನೆ
ಹಾಗು ಅಭಿಮಾನಪಡುತ್ತಾನೆ. 395
2. ಅವರು ವಿವಾದ ಕಾಮನೆಯಿಂದ
ಪರಿಷತ್ತಿಗೆ ಹೋಗಿ ಒಬ್ಬರು ಇನ್ನೊಬ್ಬರಿಗೆ
ಮೂರ್ಖರೆನ್ನುತ್ತಾರೆ. ವಿಭಿನ್ನ ಗುರುಗಳನ್ನು ನಂಬುತ್ತಾ
ಅವರ ಪ್ರಶಂಸೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು
ತಮ್ಮನ್ನು ಕುಶಲರೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. 396
3. ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದಾಗ ಪರಾಜಿತನಾಗಿ,
ಈ ಪರಾಜಯವನ್ನು ತೋರಿಸಿದಾಗ
ಆ ನಿರಾಸ್ತ್ರ ಮನುಷ್ಯನು
ವಿಲಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ, ಶೋಕ ಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು
ಪ್ರತಿವಾದಿಯು ತನ್ನನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದನು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು
ಶೋಕಿಸುತ್ತಾನೆ. 397
4. ಈ ವಿವಾದವು ಶ್ರಮಣರಲ್ಲಿ
ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ಪ್ರಹಾರ ಮತ್ತು
ಪ್ರತಿ ಪ್ರಹಾರ ಆಗುತ್ತದೆ. ಈ
ವಿಷಯವನ್ನು ಕಂಡು ವಿವಾದದಿಂದ ರಹಿತರಾಗಲಿ
ಇದರಿಂದ ಪ್ರಶಂಸೆಯ ವಿನಃ ಬೇರೆ ಯಾವ
ಲಾಭವೂ ಇಲ್ಲ. 398
5. ಆತನು ಅಭಿಮಾನವನ್ನು ವಿನಾಶದ
ಕಾರಣ ಎಂದು ಅರಿಯದೆ ಅಭಿಮಾನದ
ಹಾಗು ಗರ್ವದ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ. ಇದನ್ನು
ಕಂಡು ಸಹಾ ವಿವಾದದಲ್ಲಿ ಬೀಳದಿರಲಿ.
ಕುಶಲ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಅದನ್ನು ಶುದ್ಧಿ ಎಂದು
ಹೇಳಲಾರರು. 399
No comments:
Post a Comment